توهم قدرت

همین امشب شنیدم که یکی از آشناهایمان در آگاهی ست.منتظر. برای یک امضای رضایت. جوان است. خیلی.. فقط 25 دارد.. همین امشب فهمیدم که اعتیاد هم دارد.. به شیشه. به زور خودم را نگه داشته ام تا آثار و عواقب این لعنتی را سرچ نکنم. که می‌دانم اگر بفهمم دق میکنم.

کمی دست بزن داشت، اما این بار به والدین خودش هم رحمی نکرد... آنقدری زجرشان داده که گفته اند دیگر نمی‌خواهیمش...تو ببین به کجاشان رسیده که از پاره ی تنش فراریست...

همه ی این هارا امشب فهمیدم..

هنگامی که می‌شنیدم، ترس، تعجب، ناباوری، بغض، گریه و.. به سویم حمله ور شدند و خشکم زده بود.. سوگوارِ بیچارگیِ این جوان شدم.. نشستم روی صندلی آشپزخانه و بهت زده رفت و آمدها رو از نظر میگذراندم که یاد چندی قبل افتادم! که به گناه نکرده ای اعتراف کرده بود و محکوم به آن شده بود و مدتی در بند اسیر بود........ 

قصه این بود که به یکباره دوستان نااهلی گیرش انداختند و و برایش پاپوش دوختند و افتاد بازداشتگاه.. پرونده ی بدی بود و بازجویی ها به درازا کشید. در یکی از آن بازجویی ها پلیس ها آنقَدَر کتکش زده بودند که بالاخره به گناه نکرده اعتراف کرد... و آن بی مروت ها انداختنش زندان.

یقینا می‌گویم که یکی از علت های وضعیت الانش فشار های حیوانی آن چند پلیس ست..

شک ندارم که تنها 20 % آن نتیجه ی اشتباهات شخصی اش  است..

و ما بقی آن به بی مروتی و بی وِجدانی آن چند پلیسِ فرومایه ایست که برای اینکه کار خودشان را راحت کنند و پرونده زودتر بسته شود چنین غیرانسانی فشار آوردند..

ممکن است دیگر آن جوان به شرایط عادی بازنگردد و هیچگاه از این باتلاق نجات پیدا نکند..

اسمشان را دزد می‌گذارم. چون جوانی و امید این دوران را ازش دزدیدند...

آه که دلم پر است از چنین بی صفت هایی که فکر می‌کنند حالا که کمی قدرت دارند هرنبایدی را می‌تواند به اجرا دربیاورند.. آه..

 

 

یعنی از آخرت شان نمی‌ترسند؟...

 

آخ که دلم دارد می‌ترکد.. 😔